Перайсці да зместу

Маладая Беларусь (альманах)/2/Wieršy/U majskuju noč

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Wieršy U majskuju noč
Верш
Аўтар: Хведар Чарнышэвіч
1912 год
Sercu

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




U majskuju noč.

U wokny płyŭ wietryk s prysadaŭ.
I ciemień, i ciš i spakoj,
I cień ad zasnuŭšaho sada
Pakryła darożku saboj.

Niaspicca mnie u ciopłaj paścieli,
Trywożyć štoś dušu maju…
I mary maje palacieli
Daloka u wiečnaść swaju.

Što było — prapała, nia budzie —
Miniecca wiesna za wiasnoj,
I serce zabudzie, zabudzie
Ŭsio toje, što čuje saboj.

Jak nočka, mahiła zahlanie,
I sumna duša stanie nyć.
I dumka nikoli nie ŭstanie,
Jak cieła ŭ ziamli budzie hnić.

I ty, moj daloki, moj miły,
Zabudzieš, moj druże, mianie,
I nawat zirnuć na mahiłu
Nia prydzieš ŭ načnoj cišynie.

Ja budu adzin-adziniutki
Ad hora, ad śloz addychać
Tady, jak wiasiołaj minutkaj
Ty budzieš mnie pieśni piejać.