Маладая Беларусь (альманах)/2/Ciška Hartny/III/Ja — ništo

← Chočecca mnie kwietki świeżaje, pachučaj…

Ja — ništo Верш Аўтар: Цішка Гартны 1912 год

Da żaŭranki →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Я — нішто.

Прапануем да спампаваньня!

11. Ja — ništo.

Časta ŭ nutry majom zakipaje ahoń
Nie strymanych zadańniaŭ i smah,
I ja strašnym rabluś, jak rospudżany koń,
Nie mahu ustajać na nahach.

Čujnym wietram woś-woś ja hatoŭ zašuhać
I siardzitym wichrom zakrucić,
Na pucinie swajej ŭsie praškody złamać
I darohu, jak tok, prałażyć.

I što ŭ świecie żywie niedastupna ludziam,
Zd’ecca, raptam ja ŭsio zachwaču,
Adno wybieru mih — dy dam wolu kryłam, —
Jak strałoj, na wajnu palaču.

Ale siły stychij u pryrodzie kruhom,
Jak zjaŭlu ja prazrysta ŭ wačach,
Dy zraŭniu ichniu moc iz burlačym ahniom
Swaich drobnych zadanniaŭ i smah, —

Ja niawolna tady zaśmiajusia dušoj,
Zatušyŭšy ahoń nutrany,
Dy spytaju siabie, niby sam ja nia swoj,
La čaho i na što ja hadny?

---