Курганная кветка (1914)/Матыль

← Ноч

Матыль Верш Аўтар: Канстанцыя Буйло 1914 год

Туга →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Матыль (Буйло).

Прапануем да спампаваньня!

Матыль.

Я бачыла раз, як матыль залатакрылы,
Парваўшыся з зямлі, ў гару хацеў ўзляцець,
Ды дзень яго ўжо змёрк — і ён, як ліст, бяз сілы
Апаў зноў на траву, падняўшыся ледзь-ледзь…

Так ты ляціш усё мой бедны дух з надзеяй,
Так рвешся ты у высь ў жыцьця няўрочны час…
Глянь-глянь твой небасклон зьмеркаецца бляднее,
Йшчэ дзень твой не настаў?…
Шак ён ужо пагас!