З палёў Заходняй Беларусі (1927)/V/На ростані

← ⁂ Так, ня шмат засталося…

На ростані Верш Аўтар: Уладзімір Жылка 1927 год

Маёй маці →

Іншыя публікацыі гэтага твора: На ростані (Жылка, верш).

Прапануем да спампаваньня!

НА РОСТАНІ

На ростані дарогаў многа,
А лучнасьць іх — пахілы крыж.
І вецер лёгкі на разлогах,
І неба яснасьць, шыр і выш.

Ранейшай працы дасяганьні,
Наўкол — зялёныя жыта;
І сьвежасьць росаў сьветлых раньня,
І траў высокіх любата.

І так прывабны далі, далі
Ў задуме вечнай і смузе.
За тэй смугою думкі ў жалі,
Няздрадна, вечна у тузе.

І торба вось, і кій дарожны:
Пара ў пуціну мне даўно…
А я — нясьмелы і трывожны,
А я — на ростані адно.

1923 г.