З палёў Заходняй Беларусі (1927)/III/Восень (О, хараство асеньніх дзён празрыстых…)

← ⁂ Чырванее заход ад марозу…

Восень (О, хараство асеньніх дзён празрыстых…) Санэт Аўтар: Уладзімір Жылка 1927 год

Зімовае →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Восень (О хараство асеньніх дзён празрыстых…).

Прапануем да спампаваньня!

ВОСЕНЬ

О, хараство асеньніх дзён празрыстых,
Бязгутарнасьць прыроды і спакой.
Ўрачыста польмі з пушчаў залацістых
Прайшла туга і пала над вадой.

А там застыгла яснасьць даляй чыстых
Над цёмнай руньню й чорнай цаліной,
І холад лёгкі ў косах прамяністых
Разьліла сонца хваляй няжывой.

Наўкол сьляды павольнага кананьня
І веліч нятутэйшага маўчаньня.
Прымаю корна сон зямлі азурны,

І лятуціцца сьцішанай душы
Такі-ж спакой халодны і бязбурны
І адцьвітаньне яснае ў цішы.

1925 г.