Паустань з народу нашага, прарок,
Праявау бураломных варажбіт,
І мудрым словам скінь з народу урок,
Якім быу век праз ворагау спавіт!
Зьбяры у вадну усю Беларусь-сямью,
Вазьмі з яе прысягу і зарок,
Што не прадасьць сябе, сваю зямлю…
Зьняць путы Бацькаушчыне устань, прарок!
Паустань з народу нашага, пясьняр,
Былых і будучых вякоу баян,
І у бурны песьні кліч, як буры удар,
З віхрамі загудзі пад звон кайдан.
Гудзі над Беларусяй з краю у край,
У сэрцах сьпячых распалі пажар,
Над курганамі пяруном зайграй!
Збудзіць нябошчыкау паустань, пясьняр!
Паустань з народу нашага, ваяк,
І волатам на Юрьевым кані
Народ аграблены — бы з торб жабрак —
За Бацькаушчыну павядзі у вагні!
Шлях к хвале Беларусі пакажы,
Зьмяці з палёу яе чужых бадзяк,
На стражы стань гранічнае мяжы…
Свой край заваяваць паустань, ваяк!
Паустань з народу нашага, уладар,
Адбудаваць свой збураны пасад,
Бо твой народ забыу. хто гаспадар
І хто яго абдзер з каронных шат.
На уладара жджэ Беларусь дауно,
І жджэ цябе уладарства божы дар,—
Вялікае, магутнае яно…
Пад Беларускі Сьцяг прыдзі, уладар!
Прапануем да спампаваньня!
