Збор твораў (Колас, 1928—1929)/I/1/I/Раздум’е

← Тройка

Раздум’е Верш Аўтар: Якуб Колас 1928 год

Веснавыя хмаркі →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Раздум’е.

Прапануем да спампаваньня!

РАЗДУМ‘Е

Зірну я на неба. Па сіняй раўніне
За хмаркаю хмарка плыве.
Тыя сальлюцца, другая загіне
І зьнікне ў пустой сіняве.

А тыя па небе, бясплодныя, ходзяць,
Глухія на плач збажыны.
І мысьлі тож часта бяз сьледу праходзяць,
Таксама зьнікаюць яны.

Зірну я на жыта, што ў полі красуе,
І пыл жыватворчы над ім
Так ціха снуецца, калосьсе цалуе
Любоўным дыханьнем сваім.

Ды ўздымецца вецер і злосна павее,
Пагоніць той пыл на лясы.
І ў жыцьці часьцютка ня мала гібее
Такой жыватворчай красы.

Сталетняе дрэва. Раскоша галіны
У зелень убрала вясна,
І горда гамоняць яго верхавіны,
І ў гомане радасьць чутна.

А восень надыдзе, и лісьце жалобна
На дол амяртвелы спадзе.
І моладасьць наша тым лісьцям падобна:
Як лісьце, яна адцьвяце.

Вось ціха сьняжынкі ў адлігу лятаюць,
Нібы матылёчкі ў маі.
Падуць і растануць, на век прападаюць,
Як роска вясною ў гаі.

І ты, чалавеча, як сьнег у адлігу:
Упаў і сканаў і няма.
З трывогай глядзіш ты ў адвечную кнігу,
І душу агортвае цьма.

1910 г.