Збор твораў (Колас, 1928—1929)/I/1/I/Заход сонца

← Да вясны

Заход сонца Верш Аўтар: Якуб Колас 1928 год

Жніўныя песьні →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Заход сонца.

Прапануем да спампаваньня!

ЗАХОД СОНЦА

Дагараў дзень, і зьнікалі
Ціха яго блескі,
У зьмярканьні прападалі
Гай і пералескі.

Над раўнінай сьнегавою
Чырваньню пажара,
Як-бы стужкай залатою,
Зьзяла ў блеску хмара.

І ўзьняліся, заігралі
Два слупы ад сонца,
Чуць прыметна ў іх дрыжалі
Хмарак валаконцы.

Блеск па небе разьліваўся
Хваляй агнявою.
Я стаяў і любаваўся
Дзіўнаю гульнёю.

І далёка скрозь па полі
Гладзь сьнягоў бялела.
Я глядзеў — душа-ж па волі
Плакала і млела.

І ўзьнімаўся дым клубкамі,
Зьлёгка пазлачоны,
І з апошнімі касамі
Зьнік і слуп чырвоны.

І я думаў, што ў ваконцы
Ты, як я, стаяла,
На апошні погляд сонца
Смутна пазірала.

1911 г.