Збор твораў (Колас, 1928—1929)/I/1/I/Журба палёў

← Нязбытныя надзеі

Журба палёў Верш Аўтар: Якуб Колас 1928 год

Мяцеліца →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Журба палёў.

Прапануем да спампаваньня!

ЖУРБА ПАЛЁЎ

Уплывалі хмары-горы
Белымі клубкамі,
Нібы крыгі ледзяныя
З меднымі краямі.

Ападала іх заслона
Сумятлівай кучай,
Як-бы сам бог на іх дзьмухнуў
Сілаю палючай.

Увачавідкі, як сьняжынкі,
Раставалі хмары.
Так на ўсходзе прападаюць
Ночы страхі, чары.

Расьсьцілалася шырока
Неба сінь-лазура,
Ды прырода пазірала
Хмурна і панура.

Быццам думкай невясёлай,
Наміткай туману
Расьсьцілаўся луг і поле.
Лес, гаі, курганы.

І глядзелі засмучона,
Як зьнікалі хмары
І як з імі прападалі
Іх надзеі-мары.

Пазіралі, гаравалі
Нівы, сенажаці…
Так гаруе хіба сэрца
Па сваёй утраце.

1910 г.