Перайсці да зместу

Заранкі (1924)/У купальскую ноч

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Вогнішча У купальскую ноч
Верш
Аўтар: Янка Журба
1924 год
Вяртаньне ў радзіму
Іншыя публікацыі гэтага твора: У купальскую ноч (Журба).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




У КУПАЛЬСКУЮ НОЧ.

Гэй, паліце агні — час ў дарогу ўжо нам!
Пойдзем мы па таёмныя кветкі.
Захаванае шчасьце мы знойдзема там;
Нас праславяць на цэлы сьвет дзеткі.

Гэй, хадзем-жа, браты, ўсей грамадай у бор!
Скарб таёмны мы там адшукаем.
Нам дарога ясьней, бо ліецца сьвет зор,
І дармо, што прашкоды спаткаем.

Мы ідзём… Думкі сьветлыя з намі ляцяць,
Бо жадаем ясьнейшае долі.
Пуцявіна відней — агняцьветы гараць;
Тут прастор навакол, — мы на волі.

Запалаў ужо ясны наперадзе сьвет:
Больш ня будзе нам цяжкага зьдзеку!
Ці ня ў нашых-жа сэрцах гарыць агняцьвет,
Што у процьме гібеў тут ад веку?!..

З цьвёрдай верай ідзём агняцьветы ірваць,
Хоць у пушчы вужакі і гады.
Нам прашкоды наўкола будуе іх раць…
Гэй, сьмялей! не баімся мы здрады!

Вунь, як зоркі, ўжо кветкі блішчаць ў кустох,
І праменьні ляцяць залатыя…
Бляск магутнага сонца разьліўся ў палёх,
Нашы сілы жывіць маладыя!..