Заранкі (1924)/Сонэт

← У маёвую раніцу

Сонэт Верш Аўтар: Янка Журба 1924 год

⁂ (Я спаткалась з табой…) →

Прапануем да спампаваньня!

СОНЭТ.

Я помню сад у срэбраным уборы…
Паміж красуючых пахучых дрэў
Стаяла ты — ўся ў белым. Сад шумеў.
Ў далёкім небе загаралісь зоры.

Глядзелі хмурна твае чорны вочы.
Я бачыў — ты аб нечым сумавала,
Але аб чым — тады мне не сказала…
Срыбрысты сад хаваўся ў полаг ночы.

Я падыйшоў к табе між белых дрэў.
Наўкол таёмна ночка панавала.
Твой сум уцішыць ласкай я хацеў…

І голас мой ад болю анямеў,
Бо й ты са мной таксама сумавала,
Але аб чым — тады мне не сказала…