Заранкі (1924)/Зорныя далі

Зорныя далі
Верш
Аўтар: Янка Журба
1924 год

Прапануем да спампаваньня!

ЗОРНЫЯ ДАЛІ.

І пуста і страшна мне часам бывае
І ў сэрца ўядаецца жаль.
Ах, як-жа прынадна заве-падзывае
Мяне безьмяжовая даль!

З якой-бы уцехай, здаецца, узьвіўся
Ў той дзіўны, нязьведаны мір;
Нуды, неспакою забыўся-б, пазбыўся —
Якая-б наўкол была шыр

Там моцныя-б сонца праменьні блішчалі;
Мой смутак навекі-бы зьнік.
Як лёгка-б і вольна там грудзі ўздыхалі, —
І дуж-бы я стаў і вялік!

Даведаўся-б там аб жыцьці я цудоўным
Бязьлікіх міргаючых зор,
Што вабяць мяне сваім бляскам чароўным
Змаленства ў далёкі прастор…