Задыміўся імжою сыр-бор…

Задыміўся імжою сыр-бор… Верш Аўтар: Тодар Кляшторны 1927 Крыніца: http://rv-blr.com/verse/show/41393

Прапануем да спампаваньня!

 * * *

Задыміўся імжою сыр-бор,
Дробны дожджык-туман заімжыўся…
Мне прысьніўся квяцісты прастор,
Мне наш край беларускі прысьніўся.

Бачу сон:
Дзе у цемры вякоў
Смуткавалі рачныя затоны,
Зьняты палкія душы з крыжоў,
І няма ні жальбы, ні праклёнаў.

І вось тут, дзе ня рускую Русь
Прадавала паном Кацярына,
Прамяняў селянін-беларус
Сашнікі і саху на машыну.

У вячэрнюю цемру і стынь
Не палае лучына у хаце,
Памяняў беларус-селянін
Сінявую страху на палацы.

І пад новай жалезнай страхой,
Дзе спляліся сьвітальныя цені,
Нарадзіўся Шэксьпір і Талстой,
Засьпяваў беларускі Ясенін…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Мы ідзем не плятні апяваць,
Мы складаем паэмы машынам…
О, краіна — азёрная гладзь,
О, мая дарагая краіна…

(1927 г.)