|
Ščaśliwaść.
Mieć-by mnie krylla sakolije,
Mieć-by mnie wolu zarnicaŭ,
K niziam nie rwaŭsia-b nikoli ja,
Z wysi-b hladzieŭ na ziamlicu.
Ptacham swabodnym pad zòrami,
Lotaŭ-by hyża nad świetam,
Pa-nad dalinami, horami;
Ščaście świaciło-by mnie tam.
Wokam načnicy prahledzista
Ŭ tajniaŭ siahnuŭby zastawy,
Byŭ-by sam dalaj niaźwiedzistaj,
Dalaj swabody i sławy.
Pieśniaj dušy ŭzrywy čystyje
Linuŭ-by i świet na prywolle;
Słuchali-b zory ahnistyje,
Wiecier by ŭturyŭ na dole.
Zmożeny-z hibieli siłaju,
Wiek rwučyś dalej i dalej,
Chmarka była-b mnie mahiłaju,
Zory paminki-b spraŭlali.
Woś i pa śmierci z ziamlicaju
Znacca nia treba ŭżo budzie…
Byci, oj hetak! — krynicaju
Radaść płyła-by mnie ŭ hrudzi.
Duńcie-ż, o wichry prywolnyje!
Ciomnaj nie dajciesia sile,
Wyrwicie dumki niadolnyje,
Dajcie mnie sonce i krylla!
| 
Прапануем да спампаваньня!