Водгульле (1922)/На прастор

← Крыж

На прастор Верш Аўтар: Якуб Колас 1922 год

Усьміхнулась, праясьнілась →

Іншыя публікацыі гэтага твора: На прастор!

Прапануем да спампаваньня!

НА ПРАСТОР.

Гэй, на волю, не разлогі
Ціхіх даляў і палёў,
Дзе ва ўсе канцы сьвятоў
Леглі вольныя дарогі;

Дзе бяз хітрыкаў, праўдзіва
Колас гутарку вядзе,
І дзе дуб стары гудзе
Ня лісьліва і фальшыва,

А сваёй старой гудою,
Як Бог ў душу палажыў,
І дзе ўсю красу раскрыў
Луг шырокі над ракою!

Гэй, туды, дзе неба з долам
Абняліся, як браты, —
Хоць на міг забудзеш ты
Гэтай фальшы нудны шолам!

1914 г.