Ветразі (1929)/II/Аб мінулым
← Мая любімая | Аб мінулым Верш Аўтар: Тодар Кляшторны 1929 год |
Чырвоны і белы → |
Перажыць,
Успрыняць.
II
АБ МІНУЛЫМ Напорны час, Гарыць агнём жывое сэрца… Успомні, дружа, (Сягоньня стоячы ў аддалі), Пылалі дні, Крывава-дымным агняцьветам… А мы ішлі, З нечалавечаю адвагай, — Тут бацька й сын, Ахвотна з гонарам адзелі А недзе там, Старыя гнёзды вартавалі: Расійскі трон, Да іх, як неякі дадатак: Напорны час, Гарыць агнём жывое сэрца… Варожы плян, Навалай грознаю памяты… Бо мы далі, Не пакідаць чырвонай зброі, Вось так, таварыш, — Успомні стоячы ў аддалі, 23-II—28 г. |