Старшина и сосѣдъ его Агапонъ.
Здраства Цябѣ панѣ Старшина!
Здраства здраства Агапонъ.
Ну што же ты мнѣ скажешь Агапонъ?
Я къ цябѣ пришоў Старшина запытатца ци скоро гэто ў насъ будець Змитроука.
А па што жъ цябѣ Агапонъ змитроука вѣрно ужо цябѣ хочетца кабъ скорѣй поминаць стауры гауры, да лежучи кони путоць.
Да не Старшина, ни для гэтого, а тыжь и самъ вѣдаешь; што у насъ тогды дзяды и поминки, што треба нябощикоу съ того свѣту поминаць, и треба подояніе подоваць; И треба ихъ кресты ставиць
И треба Бога славиць.
Такъ, такъ Агапонъ прауда. Да яна здаетца скоро ужо и будець Дыкъ тышь мнѣ старшина скажи укоторую яна сыботу будець
Да я тяперъ вечеромъ у книжку нявижу.
А ў цябѣ жъ здаетца есь Акурали?
Да акурали гдѣ то е́сь
Дыкъ тыжь ихъ надѣнь на носъ да не обманывай насъ
Гляди кабъ твое акурали
Да прауду намъ сказали.
Старшина акурали на носъ надѣу
Да ў книжку поглядѣу.
Ажъ у тамъ тую сыботу будець Змитроука
Ну дзякуй же цябѣ Старшина што ты сказау
А ци скорожъ гэто Старшина будець Козьмы Дземъяна?
Космы Даміана будзець ажъ перваго ноября.
А на штожъ цябѣ Агапонъ Космы Доміана?
Да на то Старшина што тогды здаетца будуть принимаць не крутоу, ти новобранцоу.
Ну дыкъ што, што будуць принимаць новобранцоў, цябѣжъ усе роуно ужо ня возьмуць ты ужо старъ.
Да я вѣдаю Старшина што мянѣ ня возьмуць, али хотѣу бы кабъ такъ свойго сынка туды удэчиць.
Которого сынка?
Да старшаго Микиту
А енъ же здаетца ни доуно а жаніуся?
А кадукъ яго дери што енъ ни доуно ажаніуся
Што же ты Агапонъ такъ на яго а серчау?
Да штожъ Старшина мнѣ усе ужо роуно якь видаць зъ яго корысти мнѣ набудець чисто распустіуся, што хоць яго нехай и сырыца переломиць.
Ни батьки, ни Матки ужо ня слухаець
Мянѣ берець ужо за груди
Ци гэтожъ изъ яго ужо будуць люди
Да старымъ дуракомъ называець
Бо ужо на силу надѣю маець
Якъ у гэтой школѣ по быу
Дыкъ и на работу ужо забыу
У лапти ужо ня хочець абуватца,
Да кабъ смачно нажратца,
У кешень руки кладѣць
Да ужо и грош по троху крадѣць
До поўдня собѣ сциць,
А у стауши идѣць гарелку пиць
А тогды ужо ходиць да свищиць
Да на батьку вочи тарещиць
Пѣсни гарлаець во усе горло
Чаму яго волей малого ни разпе́рло
Родила яго мама
Да ни узяла яго малого яма.
Будь ласкау Старшина, пострашь ты яго.
Да чимъ же я яго пострашу.
Дай ты яму добро бярозовой абы лозовой каши якъ у добрый берестѣнь
Кабъ енъ нямогъ сѣсть увесь день
Да нѣ Агапонъ; я гэтого нимагу,
А вось бѣда
Кудыжь мнѣ тяперь пойти
И гдѣ жъ мнѣ на яго справу найти
Я ужо старъ вѣкъ свой доживаю
А ѐнъ катъ яго дери ужо переросъ
Тяперь я здужаць яго силы ужо нимаю
Енъ и такъ ужо пабіу мнѣ тваръ и носъ.
Ты яго зведи къ Попу
То енъ яго ня пуць наставиць
А я хоць бы дау яму и цѣлую копу
То енъ шалиць ни оставиць,
Ай старшина што яму Попъ порадиць
Коли я батька да и то ни могу зладиць.
Я кажець тяперь ни панскій а волны
И розумъ маю ужо поуны.
Назови яго Микита дыкъ енъ ни аткликаетца я кажець ни Микита
А я кажу: а хто же ты?
А енъ кажець я Никитъ, а ни Микита.
|
Прапануем да спампаваньня!