Перайсці да зместу

Беларусі ордэнаноснай (1937)/Буралом

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Паязджане Буралом
Верш
Аўтар: Янка Купала
1937 год
Забытая карчма
Іншыя публікацыі гэтага твора: Буралом (Купала).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




БУРАЛОМ

Пахіліўся дуб да дуба
Ды бурчыць, гамоне:
— Што-то вецер вельмі груба
Загуляў сягоння!

Паглядзі, сусед, на пушчу,
Як трашчаць галіны, —
Там у самую ўжо гушчу
Вецер сілы кінуў!

Вунь, прымець, старуха-хвойка
Скочыла з карэння,
А вунь там з бярозы бойкай
Валіцца паленне.

Пакацілася удоўжкі
І асіна-сваці…
Фу, ты! аж мяне ў дрожкі
Пачало кідаці!..

Што? Не ўстояла і ліпа —
Рухнула, бядачка!..
Ці-ж быць можа? ўжо захліпаў
І стары твой бацька.

Ах! што гэта?.. Праз узгоркі…
Ці-ж то к нам?.. Ой, ногі…
І, не скончыўшы гаворкі,
Рынуў дуб, як доўгі.

14/XI 1918 г.