Беларускі правапіс (1943)/III/А/1

З пляцоўкі Вікікрыніцы
В. Правапіс собскіх іменьняў, прозьвішчаў і геаграфічных назоваў § 1. Пункт
Падручнік
Аўтар: Антон Лёсік
1943 год
§ 2. Клічнік

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Частка ІІІ

А. Правапіс знакаў прыпынку

§ 1. Пункт (.)

Правіла 1. Пункт ставіцца:

1) У канцы апавядальнага сказу; пункт ставіцца і перад злучнікамі і, а, але, калі імі пачынаецца новы самастойны сказ, прыкл.:

Ціха. Глуха. Хоць-бы зык чалавечага голасу. І нейкая жуда абхапіла Андрэя.

Моцна сьпіць узімку шырокая рака. Глядзіш і здаецца, яна мёртвая. Але гэта толькі здаецца… Жыве рака.

У навальніцу на сэрцы і боязна, і неяк вясёла разам. А хмара усё чарнее. Вакол пацямнела.

2) Пункт ставіцца пры скарачэньні ведамага слова, прычым скарачэньне слова робіцца пасьля зычнага, прыкл.: 5 руб. (рублёў), 1942 г, (год); і г. д. (і гэтак далей).

3) Пры азначэньні скарочанага імя (ініцыяламі) ужываюцца першыя літары іменьняў і пасьля іх ставіцца пункт, прыкл: А. Гарун, М. Зарэцкі, Я. Лёсік.