Ty prydzi, wiesna žadanaja, prydzi!
Hukam žyćcia, pieśniaj pracy zahudzi,
Na uzhorki na nizanački zirni,
Son trywožny, son naš ciažki razhani.
Ty niasi nam radaść, siłačku niasi,
Našu lenaść i niedbałaść atrasi.
Ty laci na kryllach wyraja skarej,
Abmachni ciapłom pachiłych, abahrej;
Naše žyćcie, našu dolačku pabač, or
Nad žytami ciopłym doždžykam zapłač,
Prakacisia hromam-muzykaj ŭ hary;
Ty idzi, niasi cudoŭnyje dary,
Kab ŭzbahacieŭ dobrym zasiewam naš Kraj,
Ty prydzi, ŭ adzin ton z nami zaśpiewaj,
Ŭskałychni ty struny serdeńka žywiej,
Kab było nam žyć na świeci wiesialej.
Ty prydzi da nas, žadanaja, prydzi,
Raskaturchaj našu dremu, abudzi!
|