Rodnyje zierniaty (1916)/II/Wiesna/Chlebarob

Chlebarob
Верш
Аўтар: Якуб Колас
1916 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Рольнік (Колас).

Прапануем да спампаваньня!

CHLEBAROB.

Ciopły wiečer. Cicha ŭsiudy;
Na zachodzie sonce.
Chmarki zachad čuć zasłali
Tonkim wałakoncam.
Źjajuć chmarki ŭ pazałoci,
Jak ahniom pyłajuć.
Za haroju cicha, cicha
Pieśni zamirajuć.
Chlebarob — mužyk wiaskowy —
Woś pa miežach chodzić;
Wyjšoŭ ŭ pole, kab pabačyć,
Jak Boh žyta rodzić.
Twar surjozny chlebaroba,
Wažny, zadumienny;
Chodzić, ruki załažyŭšy
Za pajas ramienny.
Jak by hradki, jduć radami
Wuzkije zahony!
Apranuła ziemla-matka
Kažušok zialony.
Husta žytco maładoje
Pole ŭsio pakryło,
Raście dobra i pryhoža,
Ažno hlanuć miła.
Kałasoček raskrywaje
Kletačku zialonu;
Dzie-nie-dzie jaho ŭžo wusik
Bliśnie pa zahonu.
Chlebarob hladzić z uciechaj,
Chodzić ŭ Božym daru.
I duchoŭnik tak nia chodzić
Pry światym aŭtaru.