Перайсці да зместу

Rodnyje zierniaty (1916)/I/Maci

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Chleba budnaho daj nam siahońnia Maci
Верш
Аўтар: Якуб Колас
1916 год
Praŭdziwaja matka
Іншыя публікацыі гэтага твора: Маці (Колас).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Maci.

Nieprywietna cieraz wokny nočka paziraje. Cicha ŭ chacie — ŭsia siamiejka spić dy spačywaje, natrudziŭšy dobra ruki, natamiŭšy plečy. Tolki matka z wieraciencam prytuliłaś k piečy i pradzie, pradzie kudzielku. Skače wieracienco, a za jej hustyje cieni biehajuć pa ściency.


∗     ∗

Na kaminku korč pyłaje, złotam iskry skačuć. Za wakoncam wiecier chodzić, hłucha wierby płačuć. Ziabnuć wierby na marozi, prytuliŭšyś k stresi; śnieham wiecier syple ŭ dźwiery, chodzić šum pa lesi… I pad hety šum trywožny dumaje staraja, a ŭ śled dumkam niespakojna wiecier padpiewaje.


∗          ∗

Ŭsio pračnułoś prad wačyma biednaje kabiety: maładyje dni dziacinny, dziawočyje lety, radaść žyćcia i niahody, swarki, trasianiny — ŭsio, čym žyécio spatykaje — kiepskije časiny, ŭsio prypomniłoś stareńkaj. Horka biednaj stało: haławu na hrudź schiliła, praści pierestała.


∗          ∗

Muž, niaboščyk, ŭspłyŭ na dumku: rana śmierć skasiła! Drobnych dzietak jon pakinuŭ, — biez pary mahiła. Žyŭ jon biedna. Spadziewaŭsia swoj prydbać kutočak: chatu wywiaści, ziamielki prykupić šmatočak. Bo ahorknuŭ chleb batracki, žyćcio padjaremna… Dy nia wyjšoŭ s-pad niawoli: biŭsia wiek daremna.


∗          ∗

Haśnie korčyk na kaminku. Paciamnieło ŭ chacie. Poŭnač pieŭni prakryčeli, dy nia śpić ŭsio maci. Ciahnie nitku. Wieracienco z ruk upaŭšy hruknie, dy niaśmieła, jak ubohi, wiecier ŭ dźwiery stuknie. Dumki dumku padhaniajuć, nie dajuć spakoju: ŭsio letajuć nad kabietaj nudnaj čeradoju.


∗          ∗

Uzdychnuła ciažka matka. Ab synku hadaje, što tam niedzie ŭ paniawiercy karu adbywaje. I za što? U tołk nia woźmie biednaja kabieta ni zakonoŭ henych mudrych, ni paradkoŭ świeta…


∗          ∗

Wiecier wyje za wuhłami, ŭ kominie hałosić. Kudy tolki dumka taja matku nie zanosić? Ziabnuć wierby na marozi, hłucha les hamonić. Dumka dumku wyklikaje, dumka dumku honić.


∗          ∗

Što znače słowo „niahody?“ (ad niahodna, drenna, niepryjemna). Što znače słowo «prydbać?» (ad słowa dbać, staracca, nabywać). Jaki heta chleb batracki? Što znače «žyćcio padjaremna?»