Rodnyje zierniaty (1916)/I/Dobraje dziciatko
← Jak chłopčyk lubiŭ swaju matku | Dobraje dziciatko Абразок Аўтар: Цётка 1916 год |
Kałychanka → |
Іншыя публікацыі гэтага твора: Добрае дзіцятка (Цётка). |
Dobraje dziciatko.
Byli dažynki u haspadara. Zyšłosia šmat narodu. Dziaciej, jak maku. Pryjšła Anetka s susiedniaj wioski. Častawaŭ haspadar hruškami, jabłykami, ahurkami, dawaŭ syra, masła, blinoŭ. Usie jeli, a tolki Anetka swaju čaść kłała da fartuška. Zhledziŭ haspadar, što Anetka ničoha nia jeść. Padyjšoŭ dy pytaje: „A ty, dzieŭčatko, čamu nie jasi?“ Anetka sčyrwanieła, jak toj mak, hałoŭku spuściła dy maŭčyć. A susiednije dzieci kažuć: „Jaje mama chwora, a ŭ chaci biadnota, dyk Anetka swaju čaść chawaje, bo paniasie chworaj maci.“
Tady haspadar nakłaŭ poŭnu łubku usielakaj jady i pasłaŭ praz dačku chworaj kabieci. A dziaŭčynku pasadziŭ za stoł i sam jaje nakarmiŭ.
Pytańnia dla hutarak i piśmiennych rabot. Jakoje świata było u haspadara? Čym jon častawaŭ haściej? Ci ŭsie hości jeli? Čamu Anetka nia jeła? Što zrabiŭ haspadar, jak dawiedaŭsia, što Anetki maci chwora? Što zrabiŭ haspadar z dziaŭčynkaj? Čamu haspadar pasłaŭ jady usiakaj chworaj kabieci i nakarmiŭ Anetku? Kali bywajuć dažynki?