XXXI. (Xiąz̓. 1 piosn. III.)
Oj pad hajem zielōnieńkim,
Oj zdaú sie mnie son dzīúnieńki,
Pryśnīú sie mnie brat rōdnieńki.
Kaz̓ū koni zakładaci,
Jedu brata adwiēdaci.
Pad warota padjez̓dzaju,
Czuju brata hawōreczy:
Źnimaj z̓onka chleb, sol s stałā,
Jedzie siestrā majā rodna,
Znaju, jenā da hałodna. —
Z̓onka muz̓a nie słuchała,
Chleba, soli nie źnimała.
Siestrā tojo jak uczuła,
Nazād koni zawiernula.
Muz̓ na z̓enu paswaryú sie,
Wyszeú, siestry da-j skłaniú sie.
Siestrāz̓ majā rodniēńkaja,
Praszū ciebiē abiēdaci,
Da-j i mieniē adwiēdaci. —
Ja abiedu nie chacieła,
Ciebiē bratka pahledzieła.
Jest u mieniē chleb sol ú wozie,
Budzie abiēd u darozie.
Kaz̓ū koniom abrōk daci,
Samā siadu abiēdaci.
Tabiēz̓ bratko pawiełō sie,
A mnie horo pryplełō sie.
Jak ja dzietki padhaduju,
Swajhō hora pazabudu.
|
Прапануем да спампаваньня!
._%D0%A3%D0%B7%D0%BE%D1%80_8.png){kind=small}