Pierszy pramień (1929)/37

37. Zima
Верш
Аўтар: Якуб Колас
1929 год

Іншыя пераклады гэтага твора: Зіма (Белым сьнегам замятае…).

Прапануем да спампаваньня!

37. Zima.

Biełym śnieham zamiataje
Wiecier czornyja pala.
Każuch bieły adziawaje
Nasza rodnaja ziamla.

Miakki śnieh lataje pucham,
I kanca jamu niama.
I niasie siardzitym ducham,
Dzikim siwieram zima.

Zaczyniajcie szczylna chatu,
Kab nia dźmuli chałady.
Na wakno placiecie matu,
Kab nia kłaŭ maroz ślady.

Dastawajcie z wyszak sani —
Hajda ścieżki pracirać!
Dy pa biełym akijani
Ŭzdoŭż i ŭ popierak hulać!

Dy uździeńcie rukawicy —
Hdzie z marozam żartawać!
Rady biełaj my zimicy,
Rady ź joju my hulać.

Hej, wy, koni! hej, małyja!
Szto zasnuli? wiesialej!
Hej-ża, bieham, załatyja!
Waruszeciesia żywiej!