Pierszy pramień (1929)/22
| ← 21. Kałychanka | 22. Raboty ŭwosień Верш Аўтар: Стары Улас 1929 год |
23. Starszaja siastryca → |
| Іншыя публікацыі гэтага твора: Год беларуса. |
Прапануем да спампаваньня!
22. Raboty ŭwosień.
Dni ŭżo pachmurny i karaciejszy, ściudziony noczki i szmat daŭżejszy, ranicy mokry, abo tumanny; czasam marozik wyskaczyć ranny, i na naczlezie ad ściuży nia śpicca, i sam nia znajesz, za szto chapicca. Bo jszcze i siena na sienażaci, tut żyta siejać, snapy ŭbiraci, arać na zimu i lany rwaci, kasić atawu i zabiraci, lon ubiraci, ŭpierad suszyci, kanopli rwaci, pieńki maczyci, to lany słaci, to padbiraci, damoŭ wazici, a posle miaci, ŭreście i bulbu treba kapaci, paśla z harodaŭ treba ŭbiraci. Użo zabyŭsia mużyk ab hory, bo ŭ jaho poŭna ŭ humnie, ŭ kamory, poŭna ŭ istopcy, poŭna u kleci, sam nie hałodny, padjeŭszy dzieci; choć ŭstaje rana i pry łuczyncy, ale j sabie jość, jość i skacincy. A jak nadyjdzic użo Pakrowa, ŭżo nie najesca ŭ poli karowa, tady ściudziony wietryk pawieje, trawa pażoŭknie i paczarnieje.