Pierszy pramień (1929)/16

← 15. Razumnaja warona

16. Waranio Байка Аўтар: Эзоп 1929 год Пераклад: Станіслаў Любіч-Маеўскі

17. Nie mani! →

Прапануем да спампаваньня!

16. Waranio.

Na polu paświłasia stada baranoŭ. Nalacieŭ źwierchu aroł, padchapiŭ małoje jahnio i panios jaho.

Abaczyła heta waranio i dumaje sabie:

„Niama czaho kazać — wybraŭ sabie pażywu aroł, schapiŭ czuć nie najmienszaha barana. Nie, woś kali ja sabie wybieru, dyk użo wybieru!“

Padniałosia waranio nad stadam, wyhledziła najbolszaha, najsytszaha barana i kinułasia na jaho. Poŭść na hetym baranie była takaja daŭhaja i kasmataja, szto waranio ŭpuściŭszy ŭ jaje swaje kapciury,

nazad jich wydzierci nie mahło, a dziela taho szto barana padniać nia ŭzdużała, siadzieła na jim, pakul nia pryjszli pastuchi i nie źniali durnuju ptuszku.