Pierszy pramień (1929)/103

103. Leta
Верш
Аўтар: Стары Улас
1929 год

Іншыя публікацыі гэтага твора: Год беларуса.

Прапануем да спампаваньня!

103. Leta.

Nie ahlanieśsia, jak czas piarojdzie: wiasna praminie, leta nadojdzie.

Letam haraczy ŭżo czas nastanie: nadyjdzie żniwa j sienawańnie.

Blisnuć na soncy siarpy j kosy, zwoniać miantuszki, rastuć prakosy.

Choć zaliwaje z pracy pot woczy, kożny wiasioły, kożny achwoczy.

A siena pachnie ad roznych trawaŭ, lepsz ad usiakich panskich pryprawaŭ.

I jak-ża dobra, źniaŭszy adzieńnie, zasnuć pa pracy na świeżym sienie!