Niezabudka (1918)/I/Kaźlatki i woŭk

← Pieśnia

Kaźlatki i woŭk Беларуская народная казка 1918 год

Maci →

Прапануем да спампаваньня!

Kaźlatki i woůk.

Zyła—była kaza z dzietkami; zrabiła sabie kaza ŭ lesi chatku. Kožny dzień chadziła kaza na pašu ů bor. Sama pojdzie, a dzietkam skaže krepka-krepka začynicca i nikomu nie atčyniać dźwiarej. Wierniecca kaza damoů, pastukaje rožkami ů dźwiery i zapiaje: — „Kaźlatki, dzietki, atčyniciesia, atapryciesia! Waša maci pryjšła, małačka pryniesła“. — Kaźlatki pačujuć matku i atčyniać jej džwiery. Jana nakormić ich i ůznoǔ pojdzie na pašu.

Raz patsłuchaŭ woŭk, jak kaza piaje. Adyjšłasia kaza, a jon padyjšoǔ pad dźwiery chatki i zapiejaů toǔstym-toŭstym hołasam: — „Kaźlatki, dzietki atčyniciésia, atapryciesia! Waša maci pryjšła małačka pryniesła“. — Kaźlatki prysłuchalisia woŭčamu hołasu i kažuć: — „Čujem, čujem — nie mamčynym hołasam piaješ: naša mama piaje łaskawiej“. — I nie atčynili dźwiarej woŭku. Pryjšła maci i pachwaliła dzietak, što jaje pasłuchali: — „Razumnyje wy, što nie atčynili woŭku, a to jon-by pajeŭ was“.

Prykazka: Bieražonaho i Boh bieraže.