Ja spytaŭsia…

Ja spytaŭsia… Верш Аўтар: Станіслаў Шыманоўскі 1920 год Крыніца: Krynica. — 18 Krasawika 1920. — №9; бач. 2

Прапануем да спампаваньня!

Ja spytaŭsia…

Ja spytaŭsia u staraha duba:
— Čamu dub, tak wiasioła šumiš? —
— Bo ja rad, što minuła was zhuba,
Što nia moh was sahnuć ciažki kryż! —

Ja spytaŭsia ŭ zialonaha łuha:
— Čamu ćwiet twoj tak krasna ćwicić? —
— Bo minuła krywawaja ŭjuha:
Chto astaŭsia żywy — budzie żyć! —

U raki ja spytaŭsia burliwaj:
— Ab čym kazki haworyš, raka? —
— Maja kazka ab doli ščaśliwaj:
Artaja, rybaka j żabraka! —

— Hej! Skażycie mnie, ciomnyja chmary,
Što prynieśli wy, dożdżyk, ci hrad? —
— Na ŭzaranyja niwy—papary
Spuścim dożdż, kab artaj byŭ bahat! —

Ja spytaŭsia u wietra—hulaki:
— Hdzie laciš, pa paloch, pa lasu? —
— Ja sabraŭ ślozy kryŭdy ŭsialakaj
Biadniakoŭ, i u świet paniasu! —

Ja spytaŭsia u ciomnaha bora:
— Kamu pieśniu piaješ, stary les? —
— Biełarusu, što zmoh swajo hora,
A z mahiły jaho duch waskres!

St. Šymanoŭski.