Niech będzie Jézus Chrystus pachwalóny! —
Na wieki wiékau! — Zdarówa Naumie!
A szto mnie skáżesz? —Czy uże at Alóny
Atstáła trásca? — jak tam majój kúmie? —
Da chwalić Bóhu, darahi panóczek!
Zdarówa, —mauláu barawý ryżóczek: —
Woś dziákuj pánu szto bábie prysłáu,
Swiatój niadziélkaj, wárenaje ziéle; -
Wýpiła na nacz —i niéduh ustáu,
Wylizałasia, — znou jazykóm miéle.
Jak kot żywúszcza; — tut stóhnie, tut kréhcze,
Niachájże bábie stánie krychú léhcze,
Paládź! — woś janá s kutá ukut latáje,
Samá rabószcza, — dziétak pryhaniáje. —
Báczysz siahódnia ledź bába ustáła,
Záraz da pána s haścíncam pahnáła: —
Waźmi Naúmka dziesiátak jajéczek,
Dwa kuraniátka, — dyj miódu harszczéczek;
Idzi da pána, padziákuj za ziélla, la
Skażý szto bábie choćby da wiasiella!
Pahána ciótka traścí pierestáła. —[1]
Nu! — dziákuj Bóhu szto uże aczuniáła[2]
Sztoż czutnó bóli? —
Niéczaha kazáć.
At licha cícha, — dabrá nia czuwać. —
Kóman na záutra zahadáu dażynki,[3]
Woś usié dziéuki da stáraj Hrypinki
Sabirájucca, — sztob wybrać dziawícu
Pryhóżu, czésnu — dażýnak carýcu;
Katórab tabié, darahí panóczek!
Dyj kałasísty padniasłá wianóczek. —
Takije pánu wojt suliu razkázy,
Paslá haścíniec na stoł pałażýu,
Da pakłaniusia nízinka try rázy: —
Pan da Naúma haréłki prapíu. —
|
Прапануем да спампаваньня!