Biełarus (1913)/1913/5/Nasza Haspadarka/Haspadarskije kłopaty

Haspadarskije kłopaty
Публіцыстыка

7 лютага 1913 году

Прапануем да спампаваньня!

Haspadarskije kłopaty.

I nie ahledzimsia, jak nasuniecca wiesna, a z niej i ŭsie kłopaty i raboty chlebaroba. A siolatnije kłopaty dla sielanina nie małyje. Najhorszaja bieda pryjdziecca z nasieńniem. Wiadomaja recz, szto sioleta mała pa jakich naszych kutkoch udałosia sabrać zdarowaje zboże: to jano parasło, to jano pazamakało, dyk samyje ziernia nia trywałyje i peŭna treba spadziewacca, szto budzie słaba abchodnyje. Pa praŭdzi każuczy, u nas hetaja starana haspadarki zaŭsiody kulhała, bo sypim my ziarnio ŭ ziemlu i niadobra aczyszczanaje, i mała peŭnaje, a ŭ hetym hadu można spadziewacca jeszcze horszaj biady. Pa naszyh zapasowych mahazynach, skul bolszaja czastka naszych sielan żywicca wiasnoj nasieńniem, na siolatni zapas zboża nadzieja drennaja. Addawali jaho takim — jakim mieli, — dyk wilhotnym, a takoje, wiadomaja recz, ssypanaje ŭ kuczu, dyj biez dobraho dahlodu, hrejecca, zleżywajecca, a czasta nawat zbiwajecca ŭ plity. Dyk na pazyku mahazynowuju pakładać nadziei nielha. Treba pastaracca zaŭczasu apytać sabie nasieńnie dzie koleczy ŭ peŭnym miejscy, dyj wyprabawać jaho, kinuŭszy rost. Jak heta rabić, kożny haspadar, badaj, wiedaje. Treba ŭziać niewialikuju żmieńku, nie wybierajuczy, ziernia i padliczyŭszy kaliŭje, pasiejać jaho ŭ wazon. S pasiejanych zierniatoŭ pawinna abyjści nia miensz 70 na sotku, inaczej nasieńnie liczycca słabaje; a czym horszy uschod, tym huściej prydziecca siejać, a znaczycca i bolsz pojdzie nasieńnia. Dyk nikoli nie warta żaleć liszniaj dziesiatki na dobraje i peŭnaje nasieńnie.

Lu-ki.