Перайсці да зместу

Biełarus (1913)/1913/3/U niadzielu

З пляцоўкі Вікікрыніцы
U niadzielu
Верш
Аўтар: Альберт Паўловіч
27 студзеня 1913 году
Laczyciesia

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




U niadzielu.

Ciażka, nia wiesieła, smutak nawodziuczy,
Z wieży kaścielnaj azwausia huł — zwon,
Bytcam prytułku u hrudziach nie znachodziuczy,
Z wioski praz pola, paniośsia u dal jon.


∗               ∗

Mlejeć u niebi dzieś echa trywożnaje,
Płacz syhnaturki malenkaj zacich,
Msza paczałasia; ksiondz z minaj nabożnaj
Kropić wadoju, żahnajeć usich.


∗               ∗

Hrajuć arhany — ziamla aż kałyszycca,
Dziuna dy piekna na chorach piajuć…
Kolki natchnieńnia! Dy lohka jak dyszycca,
Jasnyja dumki da Boha latuć…


∗               ∗

Radaściaj niejkaju serca zabiłasia,
Ciażkaść żyćciowa zusim adlehła
Czuju z waczej mnie ślaza pakaciłasia
Ciopła, serdeczna — z duszy papłyła.


∗               ∗

Szczaścia u szczyraj madlitwi znachodżu ja,
Duszu nadzieja świataja macnić —
Dobra mnie, dobra!… chwała hena Bożaja
Nudnaje serca majo wiesialić.


∗               ∗

Dziuny blask sonca razsiek dal tumannuju,
Scichli arhany, ksiondz konczyu Spiewanuju,
Z wieży kaścielnaj zwon słyszny iznou,
Cichi, spakojny ciahnusia damou.

Albert Paułowicz.