Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/З камэд. Смал. сэмін./1

← З камэд. Смал. сэмін.

1. Селянін у касьцёле П’еса Аўтар: Мануіл Базілевіч 1922 год

Селянін у споведзі →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Селянін у касьцёле.

Прапануем да спампаваньня!

1. СЕЛЯНІН У КАСЬЦЁЛЕ.

У гэтай сцэне, напісанай, як і езуіцкія інтэрмэдыі, на рэлігійным грунце, захмялеўшы селянін трапляе ў касьцёл. Пачуўшы музыку, ён там скачаць. Яго вытурылі вон, закавалі ў зялезы. Пан-паляк сварыцца на яго, Селянін кажа:

Ох’ці мне, ці ведает’ то ета моя баба, што я вь ета ліха попаўся і етым бязделлім обчіпався, каліб’ уже і на свеце не было! а всіо яна, як’ вужа віламі, так’ мяне: ін’ ідзі, дак’ ідзі у Любавічі, ці ні пападзетца чаго гуляючі; і Богу помолісся, і з (с)ваімі павідзіся. Авось така і ці (па)падіетца чаго купіць, — а всіо каліб мужіка з двора збыць… Ну вот’, правды яе і паслухаіся да і падзісь! Паслухаўшы яе і пайшоўшы, ён сустрэўся з кумам; яны выпілі і пайшлі ў касьцёл:

Ажну там і сталі брязгаць, по нашему то к’ обедні, а па іх к’ замші; вот’ я і паідзісь у іх’ хасціолу, ажну там’ як’ заіграюць: хто в’ дудачкі, хто в свісцелачкі, а хто в’ тарарычкі. Вот’ я, правды, ня бывші ліх’, да і падзісь скакаць, а тут’ пат тую пару і прідзісь по нашему поп, а по іх’ хазан…

Сцэна канчаецца бойкаю.