Хрыстаматыя беларускае літэратуры. ХІ век—1905 год/В. Арлоўскі/Грамацей, савасьцей і гарадавы

← Соцкі

Грамацей, савасьцей і гарадавы Верш Аўтар: Восіп Арлоўскі 1922 год

Дудар →

Іншыя публікацыі гэтага твора: Трахім (Арлоўскі).

Прапануем да спампаваньня!

ГРАМАЦЕЙ, САВАСЬЦЕЙ І ГАРАДАВЫ.

У нас у сяле ёсьць Мацей,
Ён вялікім розумам дышаць,
Ужо ён такі грамацей,
Што ён нагою прашэньні пішаць!
Ён пісьмы пішаць і к салдатам;
І прашэньні пішаць у воласьць;
Ужо не называй яго і братам,
Бо яму і паны ня новасьць!
А як нашаму дураку,
Хоць-бы сабе і Савасьцею,
Гарадавой дзярнуў па баку, —
Ну як-бы ён так зрабіў Мацею?!
Мацей маець добры вум, —
Ён-бы яго на век засудзіў,
Яму станавога хурман — кум,
Ён-бы яго і з ног ссадзіў.
А Савасьцея дзярнуў па баку шашкай,
Як ён п’яны ішоў к бурла́кам, —
Казаў адыстар^[1] дзярнуў, як плашкай,
Што ён нядзелю хадзіў ракам.

---

1. Якраз.