|
Ў вёсцы Навасады
Школа, як стадола:
Ад дажджу ні рады, —
Лужы навакола.
Каб сказаць бяз сьмеху,
Дык у гэтай школе,
Так цякло праз стрэху,
Як у чыстым полі…
Кніжкі замакалі,
Дзеці дубянелі,
А бацькі — чакалі,
А бацькі — глядзелі!
Але неяк разам,
Тутака, ў суботу
І ня тым прыказам,
А ў сваю ахвоту
Праца закіпела:
Латы палажылі
І драніцай белай
Школу перакрылі!
Хто? А людзі самі!
Для сваіх-жа дзетак
Ўласнымі рукамі…
Ці ж ня пекна гэта?
Дзеці не гаруюць —
Вільгаці ні знаку!
І да бацькі чуюць
Шчырую падзяку…
Вось другое поле:
Вёска Недамоўні —
Тутака у школе
Холад, як ў лядоўні!
Карчанеюць рукі,
Духу анізваньня…
Дзе тут да навукі,
Да таго пісаньня?
Хай яе з навукай!
З гэтакаю ласкай:
Бязупынку хукай
І зубамі ляскай,
Трапячы нагамі
Як хвастом авечка…
Папрабуйце самі,
Як ня грэе печка!
Сьлёзы замярзалі,
Дзеці дубянелі,
А бацькі — чакалі,
А бацькі — глядзелі…
Але неяк разам,
Тутака, ў суботу,
І ня тым прыказам,
А ў сваю ахвоту
Вёска ўся па дровы
Цугам паляцела
І — няма размовы!
Школа ацяплела…
Дзеці не гаруюць,
Холаду ні знаку!
І да бацькі чуюць
Шчырую падзяку…
Хто памог? Ды самі,
Для сваіх жа дзетак,
Ўласнымі рукамі…
Ці-ж ня пекна гэта?
Вось такім-бы чынам
Памагаць навуцы!
Мо‘б за нашым тынам
Не сьмяяўся „куцы“
Ў постаці буржуя
Ці якога „пане“?
Ці ня так кажу я,
Родныя сяляне?
Дзед і бацька з сынам —
Хай усякі дбае
І усякім чынам
Школе памагае…
І тады, браточкі,
Ў нашае ваконца,
Замест цёмнай ночкі,
Завітае сонца!
| 
Прапануем да спампаваньня!