Тыя дні (Маракоў)

Тыя дні Верш Аўтар: Валеры Маракоў 1925 Крыніца: Беларус. вёска. – 1925. – 10 лістап. – С. 1.

Прапануем да спампаваньня!

Песняй звонкай
Ў вачах неба снежнага
Усмiхнуўся кастрычнiк-юнак...
Аб тых днях,
Днях паўстання мяцежнага,
Не забыцца нiколi нам!

Помню,
Помню ў палях цёмна-зраненых
Не адзiн праклiнаў
Горкi лёс,
Калi ў сiнiх палях,
Над курганамi
Завывалi гарматы да слёз.

I пайшла
Завiруха нястрымная,—
Рэкi буйнай крывi,
Мора слёз...
Вiхрамётных пажараў уздымы,
Але ўсё наш народ гэта знёс.

I цяпер
Над сiвымi абшарамi
Паланее крывёю наш сцяг.
Гэта кроў
Узнялася пажарамi,
Гэта сённяшнi сiмвал жыцця.

Нездарма ж на грудзях
Неба снежнага
Нашых песень агнi
Запалiла вясна.
Аб тых днях,
Днях паўстання мяцежнага,
Не забыцца нiколi нам.