Стрэлец (Грыневіч)

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Стрэлец
Верш
Аўтар: Нікадзім Грыневіч
1752 год
Крыніца: Помнікі беларускага пісьменства 18-га стагоддзя. Менск, 2021 — бач. 141-142
Са святочнай інтэрмедыі (Віленская бібліятэка Урублеўскіх, фонд F17, рукапіс №210, л. 60v).

Спампаваць тэкст у фармаце EPUB Спампаваць тэкст у фармаце RTF Спампаваць тэкст у фармаце PDF Прапануем да спампаваньня!




Chopaju mołczac
howoryc niesmiej[u]
Szto ja za czołowiek
y sto ja umieju
W sławnom mesci
Szmorgoniach
kolis to uczyłsia
A szto umieł u tom
nigdy niepomyliłsia

Bili tam mienie czasto
połozyłszy na stolec
Ot z mienie mudry
uczyniłsia strelec
Zaraz kupiłem sobie
zelizni pistolety
I dwa staroswiecki
nabyłem muszkety

Niemal na sazen
była rusznica
Kowanaja z spizu
odna hakownica
Także dostałsia
mnie karabiniszcze
Atoho uciekajuczy
zhubił cyhaniszcze

Ale najlepiej ja
tohdy strelaju
At koli trochi
sobie podhulaju
Jak wypiu piwa
choc odnu szklanicu
Zaraz u ruku
chapaju rucznicu

Koli horelkoju
zmoczytsia czupryna
Tohdysia mocno
dzierzu karabina
Skoro mienie ludzi
prosiac na banket
Wnet ja na pleczy
wkładaju muszket

Ale pry swiatach
ot tuju ptaszynu
Kuli i gloty
hdziekolwiek pokinu
Nie budu bolej
z oruzia strelac
Wolu po ludziach
wołoczebnoho prohac

Dajcie sztokolwiek
mnie ciepier u ruky
Budu wam rubac
ja drowa na sztuky

Гэты твор быў апублікаваны да 1 студзеня 1929 года і знаходзіцца ў грамадскім набытку ўва ўсім свеце, бо аўтар памёр, прынамсі 100 гадоў таму.