Гаспадыня (убегае праз левыя дзьверы). Цсс! паночкі! Ні крычыце!.. Зачынено!..
Міхалка (ні выпіушы сваей чаркі, кідае яе з імпэтам на падлогу).
Усе. Што гэта?.. Ты пьяны?.. Чаго?!..
Сьцепан (пасьля кароткай паузы). Я ведаю, што гэта… (Да Міхалкі). Сумнінька на душы, а? Давайце новую чарку! Пі, Міхась, усе пройдзе!.. О! глянь на Лекдугну; сьпіць, шчасьліучык, — нічога ні ведае, ні аб чым ні думае…
(Да Галубоускаго). Галубоускі! Іграй, каб было весялей! (Усе сядаюць навакол стала).
Галубоускі (іграе і пяе):
|
Яна грошы ні узяла, ні узяла, ні узяла, |
(Іншыя разам з ім сьпеваюць)
Гаспадыня (усьцішае іх, каб ні натта шумелі).
(У другім пакоі чуваць кароткі крык і нешта упало на падлогу).
Усе. Што гэта?
Міхалка (сьцяміу, што гэта значыць. Ускочыушы з мейсца, ні ведае, што рабіць: ці бегчы у другі пакой, ці сядзець на мейсцы).
Галубоускі (кінуушы гармоніку на крэсло, пабег у другі пакой).
Усе (быццым адзеравянеушыя, глядзяць яму у сьлед).
Галубоускі (хутка варочаецца). Маня атруцілася!..
(Заслона).
КАНЕЦ.
