Гэта старонка не была вычытаная
Між людзьмі, як ніколі,
Разьвялося брыды,
І лаві, шукай, ветра у полі —
Умеюць замесьці сьляды!
СТАРЫ ЮРКА
Не, Матэва! Не, браток:
Нойдзецца сьлед, галубок!
Будзе праўда ўся раскрыта,
Як яе ні замятай:
Хоць вадой яна заліта,
Але, браце, памятай —
Усплыве наверх яна,
І ня будзе патайна!
СОЦКІ
Ды што тут мяньціць языкамі,
З пустога ў парожняе ліць?
На Нёман хадзем з бусакамі,
Каму гэта справа баліць!
Усё адзін чорт:
Памёр той Гаўрыла,
Ці скула яго задавіла,
Агледзіць-жа трэба хоць норт.
ПЕРШЫ СЕЛЯНІН
Да хоць-бы якія канцы нам у рукі,
Ці гэтак, ці так.
Прапаў, небарак,
А жонцы пякельныя мукі.
