ДЗЕД і МЯДЗЬВЕДЗЬ
I
Кажа дзеду баба: „Дзеду, з хлебам слаба — Едзь у млын ты, дзедка!“ Млын ня страшан дзеду, — Трэба, дык паеду, Бабка, мая кветка! Дык гатуй сьняданьне — Менш завозу зраньня, Справа, бач, такая. Паліць баба ў печы, А дзед грэе плечы, Сьнеданьня чакае.
II
Скавародка Ходзіць лётка, Спрытна ў бабіных руках. Тыя-ж дровы Роняць словы — Трах-та-тах! Трах-та-тах!
