Гэта старонка не была вычытаная
ЯНКА
О, цяпер другая справа!
Ў кажусе, чаму-ж? пайду я.
Як судзіцца, дык судзіцца!
Што-ж, Абрам, зьбірайся!
Годзі нам ужо сварыцца,
Ды глядзі — ня кайся.
Апрануўся Янка
У кажух Абрамаў,
Ды ідуць да ганку
Праз панскую браму.
АБРАМ
Ой, паночку! дай, пан, раду,
Бо няма з ім змогі:
Розак трэба Янку, гаду,
І суд панскі строгі.
І пачаў вярнуць на Янку
За сядло, за абяцанку,
Лаяць яго, клесьці.
Янка наш стаяў на ганку,
Слухаў гэтую чытанку,
Не ўстаяў на месцы.
ЯНКА
Што пан слухае пустое?
Ня вер, пане, гаду:
Дзе мне ўзяць сядло такое?
З роду я ня краду.
