Старонка:Zbor t1v1 1928.pdf/318

ПЯТРУСЬ-КАСЕЦ

Шоў Пятрусь дадому з лугу,
Дзе ўвесь дзень касой вярнуў.
Па дарозе даў ён кругу,
Манапольку абагнуў.

Узяў кручок ён і рухава
Выбіў корак, губы ўцёр,
На кручок зірнуў ласкава,
Галаву задраў, замёр.

Пацякла гарэлка ў жылах,
Як бы спраўнік там прашоў,
І Пятрусь пачуўся ў сілах,
Закіпела яго кроў.

Сэрца ў грудзях так і б‘ецца,
Лёгка — долу ня чуваць,
Так і рынуўся-б, здаецца,
Ён лявоніху скакаць.

Вось Пятрусь прышоў дадому.
Хмель яго узбунтаваў
І так весела старому —
Як-бы зноў ён хлопцам стаў.