Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/175

Zniknie falšu, kryŭdy cień,
Praŭda zapanuje,
I žyćcia narodu dzień
Miła spatyknu ja.

Woś lahčejšy k Bohu ŭzdych
Hrudzi uzdymaje,
Blizki ŭžo žadany mih,
Chwilina świataja.

|}

ALFONSU PIETRAŠKIEWIČU.

Ej biaryž Ty, Huślaročak,
Huśli samahrai,
Jdzi, sadzisia pad dubočak
U zialonym hai.

Zaihraj dziŭnyja pieśni
Ab ščaśliwaj doli,
Da jakoj my na pradwieśni
Rwiomsia z put niawoli.

Zapiai nam jomka, zwonka,
Kab usie pačuli,
Kab zbudziłasia staronka
Z wiekawoj sanuli.

Kab ad spudu jasna sonca
Nad ziamloju ŭstała
I u naša u wakonca
Milenka zazjała.

A z dubočka zakukuje
Ŭ ton Tabie ziaziula,
Žalna, ślozna zasumuje,
Lepšych dzion wiaščula.