Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/144

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Kala praśnic dziaŭčata
K karaŭlotam prysieli,
Krutam hłušycca chata,
Nitka ŭjecca z kudzieli.

U papraduchaŭ dumka,
Razam z nitkaj sučecca,
Što dziawočych mar hłumka
Jdzie ŭ žyčci, los złujecca.

Nadaryŭ Boh achwotaj,
Woś i pieśnia pad łučaj,
Ljecca hołasna notaj,
Niejkaj sumna — ciahučaj.

I zimie ŭ wioscy rady:
Na harechi ŭ cot-lišku,
Jak nastanuć kalady,
Pryzabawiacca kryšku.

|}

ZIMIE.

Oj zima, naša maci,
My ciabie ŭpadabali,
I z taboj wajawaci,
Ŭžo daŭno paŭwykali.

Ty nas kwołych hartuješ,
Dadaješ nam achwoty,
Choć sama paraduješ,
Honiš nas da raboty.

Nam nia strašny twoj choład
Na maroz, na zawiei
Jość kažuch — tolki-b hoład
Nie zabiŭ-by nadziei.

Oj zima, dabradziejka!
Ty pad śnieham schawała
Chleb, kab naša siamiejka
Biez jady nie prapała.