Старонка:Z rodnaha zahonu (1931).pdf/115

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Na rabinny pach
Paźlatalisia,
Ŭsie žuki — až strach,
Razhulalisia.
Zaturčeŭ turčak,
Zaźwinieŭ kamar,
I pačuŭ usiak
Wiečaryny čar.
Zaklikać idzie
Jurje chor dziaŭčat;
Na haru wiadzie
Ich chłapčyna rad.
Jak pryšli i śpieŭ
Słuchać prosicca,
Recham ŭ huščy dreŭ
Skroś raznosicca.
I pływie ŭ prastor
Nieabjomliwy,
Da światła, da zor
Stohn harotliwy.
Na siwym kani
Jurje jedzie tut,
Kab ŭ žywym ahni
Ŭsim zjawiŭsia cud.
Uradžaj žytoŭ
Dać ludcom swaim
Naš światy hatoŭ,
Jak nadzieju ŭ Im
Majuć mocnuju.
I tužliwy ton
Z cišaj nočnaju
Zliŭsia, moryć son.
Woś pamału znoŭ
Hramada dziaŭčat
Jdzie spačyć damoŭ,
Naśpiawaŭšy šmat.