СМОШЕННИЧАТЬ што, зжуліць.
СМРАДИТЬ, смуродзіць, сморад, сьмярдзець.
СМУДРИТЬ што, змудраваць.
СМУРІЙ, цьмяны—насьць, цьмянець; хмарны.
СМУТА ж. замутня; руіна; каломеса.
СМУЩАТЬ што, змучаць, змучаны; каламесіць; муціць.
СМУЩЕНІЕ, засаромленьне, сорам.
СМУТНЫЙ, мутны. Мутна памятаецца.
СМУТЬЯН м. змутар.
СМЫВАТЬ што, змываць—вацца, змыты.
СМЫКАТЬ што, змыкаць—кацца, змычны.
СМЫЧКА, паз дзе адна рэч прытыкае да другой; стык, стыкацца, стычны; зьвяно.
СМЫШЛЯТЬ што, змысьляць; здумляць, здуманы.
СМЫСЛ м. сэнс, сэнсоўна. У гэтым ёсьць сэнс. З сэнсам гавора. Усей прамовы сэнс такі, што бяз грошы нічога нязробіш.
СМЫШЛЕННОСТЬ, спрыт, спрытны—насьць; цямлівасьць, цямкі.
СМѢЛЫЙ аг. слав. сьмелы, сьмельшы, сьмялейшы, сьмеласьць, сьмялач—лачка, сьмелаваты, сьмялець, сьмельства, сьмельскі. Сьмелыя вочы ў мужчын — краса, ў жанок спагуда. Сьмеласьць сіле ваявода.
СМѢТЬ, важыцца. Ані важся гэта рабіць. Я не адважыўся сказаць. Як ён мог адважыцца на гэткі чын?
СМѢНЯТЬ каго, што; зьмяняць—няцца, зьмена, зьменнасьць.
СМѢРИВАТЬ што, зьмяраць—рацца, зьмераньне, зьмерка, зьмерны, зьмерак.
СМѢСИТЬ што, зьмясіць—сіцца, зьмесак.
СМѢСЬ, мяшаніна, мяшанка.
СМѢСТИТЬ што у чым; зьмесьціць, стоўпіць.
