РАЗСТРАИВАТЬ што, разладжаць, разлад, разладнік—ніца; каго: узбурыць—бураньне, узбураны; разнемарасьціць.
РАЗСТРИГАТЬ каго, пазбаўляць годнасьці, гаворыцца, аб духоўных асобах; разстрыгаць.
РАЗСУЖДАТЬ, гаварыць, гутарыць тлумачучы, ўнікаючы розумам; разважаць.
РАЗСУЖДЕНІЕ ср. разважаньне.
РАЗСУДОК м. развага. Розуму многа, а развагі няма.
РАЗСУДИТЕЛЬНОСТЬ, разважлівасьць.
РАЗСЧЕСТЬ што, разлічыць—лічацца.
РАЗСЧЕТ м. разлічка, разплата.
РАЗСЧЕТЛИВЫИ чалавек, аглядчывы, ашчадлівы.
РАЗСЧЕТЛИВОСТЬ, агляднасьць, ашчаднасьць.
РАЗСЫЛЬНЫЙ м. пасланец.
РАЗСЫПЧАТЫИ, разсыпісты—тасьць.
РАЗСѢЯННОСТЬ, неўважлівы—васьць.
РАЗСѢЛИНА ж. разпадзіна, шчэль, шчалуга, шчэлка.
РАЗСѢЧЬ што, разсячы, разцяць.
РАЗУБѢЖДАТЬ каго, пераконваць.
РАЗУВѢРЯТЬ каго, зняпэўняць.
РАЗУЗНАВАТЬ, выведываць, выведы.
РАЗУКРАШАТЬ, прыаздабляць—ляцца.
РАЗУМ м. розум, разумны, разумець, разуменьне, разумнасьць, разумнік—ніца.
РАЗУТЮЖИТЬ што, разпегліць.
РАЗУХАБИТЬ дарогу, выбіць, выбоіна.
РАЗУЧИТЬ што, зацьвярдзіць; наўчацца.
РАЗХЛЯБАННОСТЬ, разплюхласьць, разплюхлы—плюхаць.
РАЗ’ЕДИНЯТЬ што, разлучаць, разадзіняць, раздзяляць.
