ПУТО ср. пута, путаць; путло, путлаць; поўз, спавузаць. Выгане яе (кабылу) Грышка паўзінаю за плот. (Сержп. 5).
ПУТЬ м. яздавая дарога; шлях, шляховы.
ПУТНЫЙ, карысны, разумны, прыдатны; годны.
ПУТНИК—НИЦА, падарожнік—ніца.
ПУТЕШЕСТВОВАТЬ, падарожыць, падарожа.
ПУТЕЙСКІЙ афіцэр, дарожны.
ПУТЕВОДИТЕЛЬ, праваднік.
ПУХНУТЬ, пухнуць, пухлы, пухля, пухліна, пухляк, глеба шэрабелаватай бузы.
ПУХ м. пух, пушок, пуховы, пухавік, пушына; пуш, мякіна, палова.
ПУХОВИК, пярнат, пярына.
ПУЧЕГЛАЗЫЙ, вірлавокі; тарашчака.
ПУЧИНА, вір, віровы; тоня.
ПУШКА ж. (ням. Buchse); гармата, гарматка, гарматнік, гарматня.
ПУШНОЙ тавар, касматы; касмар, гарбар, які вырабляе скуры з валасамі.
ПУЩЕ прысл. горш, больш. Горш за ўсё зімой у сьцюжу. Хвалёнага сьцеражыся больш ганенага.
ПЧЕЛА ж. жамярыца Apis melifera, пшчала, пшчолы; пшчаляр, пшчальнік, пшчальніцтва.
ПШЕНИЦА ж. пшаніца, пшанічны, пшонны, пшоннік.
ПЫЖЫТЬ што; пузырыць—рыцца; пузгір, малы надуты чалавек.
ПЫЖ м. затычка з воўны, пакульля, якой прыбіваюць набой; клак, заклачыць.
ПЫЛКОСТЬ, палкасьць, ўспыхлівасьць.
ПЫЛЬ зборн. пыл, пыліць, пыліцца, пылкі; порсьць, порсьнь, порскі, парушыць; порх, порхкі, поршыцца, порхаўка; прысок, прысець, попрысак; пярха, пяршыць.
