ПОНАДѢЯТЬСЯ, паспадзеяцца.
ПОНОСИТЬ каго, лаяць, абмаўляць; зьневажаць.
ПОНОС м. частая і цеклая спарожа; мытуха.
ПОНАШИНСКИ прысл. па наскаму.
ПОНЕВА ж. адмена спадніцы, сярэдняе між спадніцай і хвартухом; поняўка, понька.
ПОНИКЛЫЙ, паклякны, паніклы.
ПОНИМАТЬ што, разумець.
ПОНЯТІЕ, здольнасьць разумець; разуменьне. Гэткле разуменьне аб людзях у яго. Гэта звыш майго разуменьня; споцям.
ПОНЯТНЫЙ, зразумелы, зразумела; цямкі.
ПОНЯТНОСТЬ, зразумеласьць. Зразумела тлумачыць, дык і мы сваю зразумеласьць выказуем. Зразумеласьць прамовы залежыць ад чыстаты мовы. Спацямлівасьць.
ПОНЯТЛИВЫИ хлапец, зразумчывы; спацямлівы.
ПОНИТКОВЫЙ андарак, паўсуконны, паўсуконак.
ПОНИЩЕНСКИ выпрашываць, па жабрацку.
ПОНОВЛЯТЬ што, аднаўляць, аднова.
ПОНОВИ прысл. паноўна. Ен паноўна прыйшоў.
ПОНОРАВЛИВАТЬ каму, гадзіць, дагаджаць.
ПОНРАВИТЬСЯ каму, падабацца, падабаньне.
ПОНТОН м. фр. адзін з лёгкіх разборных чоўнаў, які служыць для хуткай пабудовы мосту; пантон; боднік, бодны мост, баднаўнік, баднаўцы.
ПОНУЖДАТЬ каго да чаго; панукаць, панукнуць, панука; прымушаць, прымус; сілаваць.
ПОНУЗДАТЬ коні, памуздаць.
А золатам пасідланыя,
А сірабром памузданыя.
ПОНЫТЬ, панурыцца.
ПОНЫНѢ прысл. дагэтуль. Дагэтуль не аддае доўгу. І дагэтуль там усё так-жа.
